آمفتامین ها
کریستال و اکستازی در این گروه از مواد قرار می گیرند. قرص اکستازی را می خورند ولی آمفتامین ها به روش تدخین ، استنشاقی و حتی تزریق قابل سوء مصرف هستند. اثرات آگونیستی و پیامد های آمفتامین ها مشابه کوکایین است ولی دوره اثر طولانی تر و قدرت بالاتر آنها باعث می شود که اثرات جانبی شان طولانی تر از کوکایین باشد.
درمان وابستگی به کریستال نیاز به تجویز دارو ندارد. بی قراری ، اضطراب و حملات حاد سایکوز با بنزودیازپین ها درمان می شود. واکنش های سایکوتیک پایدار با نورولپتیکها کنترل می شود. کسانی که به مدت طولانی از آمفتامین ها استفاده کرده اند وقتی ترک می کنند اغلب یک دوره افسردگی شدید ، پرخوابی و پرخوری را پشت سر می گذارند و اظهار می دارند که انرژی و انگیزه آنها کم شده و توانایی فعالیت ندارند. گروه درمانی و روان درمانی حمایتی باید برای آنها در نظر گرفته شود گرچه در بیشتر بیماران یک دوره درمان ضد افسردگی لازم است. لذا برای درمان وابستگی به کریستال و اکستازی همکاری یک روانپزشک لازم است.
پس ترک اعتیاد به کریستال با استفاده از متادون صحیح و علمی نبوده ، هزینه سنگینی را به بیمار تحمیل می کند. ضمن اینکه خطر تغییر وابستگی از کریستال به مواد مخدر مورفینی وجود دارد. معتاد به کریستال که با متادون سمزدایی می شود در چند روز اول ناراحتی زیادی را متحمل می شود که عمدتاً روحی – روانی است . علائم جسمی آن بسیار کم است. اگر متادون نمی گرفت نیز همین علائم را پیدا می کرد.
